Με τον όρο ν+2 συμβολίζεται η διάρκεια των σπουδών ενός τμήματος προσαυξημένο κατά 2 έτη. Είναι το όριο που θέσπισε η Πολιτεία ώστε να μην αναγνωρίζονται οι «αιώνιοι φοιτητές» στην χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων και οι φοιτητές που έχουν περάσει το ν+2ο έτος να μην έχουν φοιτητικά δικαιώματα όπως Πάσο, δωρεάν σίτιση, δωρεάν συγγράμματα και άλλα. Το πέρας των ν+2 ετών δεν σημαίνει διαγραφή του φοιτητή από το Υπουργείο. Τέτοιες αποφάσεις μπορούν να πάρουν μόνο τα Ιδρύματα.
Ο υπολογισμός του ν+2 γίνεται ως εξής. Αν μια Σχολή έχει διάρκεια σπουδών 4 έτη, ως φοιτητής αναγνωρίζεται όποιος βρίσκεται μέχρι το 4+2=6ο έτος σπουδών και δεν έχει λάβει ακόμη το πτυχίο του. Μετά το πέρας των 6 χρόνων, δεν θεωρείται φοιτητής.
